Veel dingen in het leven gebeuren maar één keer en daar is niets om spijt van te hebben. Alleen jij kunt je teleurgesteld voelen als Maatschappelijke begeleiding waarvan je verwacht dat het geweldig is, andersom gebeurt. Dit is een veel voorkomende gedachte die velen van ons delen en het is iets dat het kwellende effect wordt genoemd. Als we weten dat we altijd iets kunnen bereiken wat we echt willen, maar op de een of andere manier gebeurt het nooit zoals verwacht, dan voelen we ons teleurgesteld. Dit kan behoorlijk verwoestend zijn, omdat teleurstelling betekent dat we nog meer geld en tijd besteden aan iets waar we al controle over hebben. Bovendien doet het gevoel van onvervuldheid ons ook afvragen of we al onze plannen in ons leven moeten opgeven.

Er zijn echter andere effecten van een teleurstelling en deze zijn niet zo ernstig. Een teleurstelling kan heel nuttig zijn als mensen hun beperkingen erkennen en bereid zijn zich aan te passen aan de situatie. Maar een plotselinge en ingrijpende teleurstelling kan zelfs zeer schadelijk zijn. Alles hangt af van de redenen waarom de teleurstelling is gebeurd en van de aard en omvang van de opgetreden kalk. Zo is ouder worden vaak een diepe teleurstelling, net als de PUP (polycysteus ovariumsyndroom) en kanker als een teleurstelling. Beoordeling is heel goed nodig bij het omgaan met deze teleurstellingen.

Maar waarom worden mensen dan geconfronteerd met de teleurstelling van de dood? Iedereen wordt geconfronteerd met het feit dat de dood de finaliteit van alle dingen is. Dit is iets dat al is gebeurd en dat er geen leven meer te beleven valt. Wat men ervaart is het gevolg van de finaliteit en dienovereenkomstig gaat men verder.

De belangrijkste reden waarom mensen zich schamen en ontoereikend zijn, is omdat ze geloven dat ze in een bepaald aspect van hun leven hebben gefaald en alleen het gevoel krijgen dat ze een moment in de tijd hebben bereikt. De rol van elke persoon in het leven is om dingen te laten gebeuren in een wereldwijde technologische samenleving. Maar de mannen en vrouwen die zo gedefinieerd zijn, zijn altijd gedaan.

Vele generaties lang is de verwachting van hun kinderen geweest dat ze een nieuw niveau van dienstverlening hebben bereikt, belangrijker dan dat van hun eigen jongere generaties. Zelf heb ik me vaak afgevraagd waarom mijn ouders zo ver van hun eigen familie en vrienden zijn verhuisd om een ​​vervoermiddel voor hen te maken, zodat hun kleintjes kunnen opgroeien in een ondersteunende, aanhankelijke en veilige omgeving voor hen. Waarom zouden ze op een plek wonen waar de Schoenen in een oogwenk tegen het huis zouden vliegen? Waarom zou ik in een koud ziekenhuis moeten wachten, alleen maar omdat ik zo dankbaar was dat mijn ouders zijn getrouwd in een omgeving die veiliger en meer ondersteunend is voor kinderen? Dit was niet goed genoeg voor onze situatie.

Deze manier van denken is een zeer verkeerde en gebaseerd op een verkeerde premisse. Mensen willen bij elkaar blijven, maar stuiten soms op problemen met het menselijke onvermogen om een ​​gemeenschappelijke basis te vinden. Voor oude koppels kunnen er vele redenen zijn waarom ze hebben moeten lijden onder de pijn en teleurstelling van het samen doorstaan ​​van een teleurstellend leven. Voor veel mensen is er een zeer pijnlijk afscheid geweest, een pijnlijk afscheid waardoor ze tijdelijk hun ogen moesten sluiten en vergeten. Tijdens deze tijden van rouw is de hele aard van de relatie in de schaduw gesteld.

Het lijkt mij dat de eerste schok tijdens de rouwperiode is om de deur van de relatie nog meer open te zetten. Veel mensen nemen tegenwoordig onmiddellijk contact op met hun familievrienden wanneer ze te weten komen over de verloren familieleden en vrienden en beginnen hun tijd samen ten volle te benutten. Degenen die een moment hebben gehad om hun vrede te sluiten over het verlies en hun vertrouwen in de andere persoon in communicatie opnieuw te bevestigen.

Sur statist psychotherapie is zeer uitgebreid gebruikt om religieuze en andere vormen van verdriet aan te pakken. In praktische toepassing kan het worden gebruikt om de lyrische aard van rouwverwerking te overwinnen. dwingende situaties kunnen worden verminderd door herwaardering en door deze te overwinnen met nieuwe liefde en vertrouwen jegens de persoon die er niet meer is. Het is niet eens zo belangrijk wat het herstel van de overledene is. Het belang van de stervende staat voorop. Het vegen van de overleden vader of moeder van hun kinderen is natuurlijk niet aan te raden, maar begraaf de familiewaarden, de volgende zijn de belangrijkste:

o Eerlijkheid. Er bestaat niet zoiets als een geheim dat voor de directe familie kan worden bewaard. De familie moet volledige toegang krijgen tot informatie over de emotionele toestand van het overleden familielid.

o niet-beschikbaarheden. Hoewel broers en zussen een vreugde en een genot zijn om te zien en mee te praten, kunnen ze erg terughoudend zijn om je persoonlijke innerlijke gevoelens aan hen te onthullen en hoogstwaarschijnlijk zullen ze weigeren je te vergezellen bij fysieke herdenkingsactiviteiten. Maar maak ze comfortabel in uw aanwezigheid.

o de stamboom. Als er geen stamboom is, kan een informele benadering worden gevolgd, maar zorg er ook voor dat alle informatie over de familieleden wordt samengevat en dat uw welkom openlijk wordt aanvaard.

o excuses.